Levinus Lemnius
| Levinus Lemnius (1505–1568) | ||
|---|---|---|
 Nederlanda kuracisto, helenisto, hebreisto, humanisto kaj aŭtoro. Oni kreditas al li la unuan osto-kolorigon per la ruĝa inko de la rubia tinkturo.
| ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 20-a de Majo 1505 en "Zierikzee", Nederlando | |
| Morto | 1-a de Julio 1568 en "Zierikzee", Nederlando | |
| Religio | katolika eklezio vd | |
| Lingvoj | latina • nederlanda vd | |
| Ŝtataneco | Habsburga Nederlando  vd
| |
| Alma mater | Universitato de Loveno Universitato de Padovo Universitato de Gento | |
| Profesio | ||
| Okupo | verkisto astrologo kuracisto-verkisto katolika sacerdoto vd
| |
| Laborkampo | Medicino vd
| |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Levinus Lemnius (1505-1568) estis nederlanda kuracisto, astrologo, helenisto, hebreisto, humanisto kaj aŭtoro. Lia teorio pri teratologio konektiĝas kun la aristotela teorio pri la generacio kun denaskaj difektoj. Kune kun Johann Weyer li kontribuis kun la teorio pri la demonologio, sugestante ke la mensa malsano kaj mensaj perturboj estas fizike kaŭzataj, anstataŭ esti rezulto el ekstera influo. Li ankaŭ kreditis al Salomono pri la invento de la magneta kompaso.
Biografio
[redakti | redakti fonton]
Lemnius studis medicinon en la Universitato de Loveno gvidata de Rembert Dodoens kaj Conrad Gesner kaj orientita de Andreo Vesalio en Padovo. Li ankaŭ studis teologion en la Universitato de Gento. Li ankaŭ konadis la grekan kiun li lernis kun Adrian Amerot (mortis 1560) en Loveno, kaj la hebrean.
Post diplomiĝo, li vivis iom da tempo en Svisio, Italio, kie li ricevis sian doktorecon en 1526, kaj Britio, antaŭ ol reveni hejmen al sia naskiĝurbo (1527). En Zierikzee, Lemnius estis populara kuracisto, ĉar en tri infektaj krizoj (1529, 1532 kaj 1537) li provizis kuracrimedojn al multaj civitanoj de sia urbo kaj de la ĉirkaŭa regiono. Post la morto de sia edzino li iĝis pastro en la Katedralo de Sankta Livino (580-657). Lemnius sin dediĉis ĉefe al naturaj fenomenoj kaj naturaj mirindaĵoj.
Dum la tiamaj verkoj celis amuzi la homojn, Lemnius havis la apartan intereson pri konservado kaj naturaligo de la dia ĉeesto en la naturo kontraŭ la tendenco de la samtempa filozofio. Lemnius ĉiam admonis por ke ni adoptu virtan vivon, tiel ke ĝi ebligu la sanon de la korpo kaj de la menso.
Li deklaris ke "la sano estas konservata per modereco ĉe manĝado kaj trinkado, kaj asertis ke ĉiuj ekscesoj estas malutilaj kaj nocaj, kaj per la sobreco en ĉiuj artikoloj al kiuj Galeno de Pergamo nomas kiel konservantoj de la sano, sed la modernuloj diras ke tiu estas nekonvena kaj neebla, ne ĉar ili estas nenaturaj, sed ĉar ili ne apartenas al nia korpo tia kia la sango kaj la humuroj, kvankam ili havas influon sufiĉan por vundi aŭ detrui ĝin, kiam malbona uzo estas farita de ili."[1]
Verkaro
[redakti | redakti fonton]- Libelli tres, perelegantes ac festivi... 1554
- Occulta naturae Miracula, ("La kaŝaj sekretoj de la naturo") Antverpeno 1559
- De habitu et constitutione corporis, Antverpeno 1561
- Herbarum atque arborum quae in Bibliis passim obviae sunt et ex quibus sacri vates similitudines desumunt 1566
- De Astrologia, liber unus, Antverpeno 1587[2]
- Similitudinem et parabolarum quae in Bibliis ex herbis atque arboribus desumuntur dilucida explicatio, Antverpeno 1566
- De occultis naturae miraculis 1574
- De Vita animi et corporis recte instituenda, Kolonjo, 1581
- De Zelandis suis comentariolus, presita kune kun la verko "Batavia ilustrata" de Petrus Scriverius 1609
- Dionysius libycus poeta, de situ habitabilis orbis, a Simon Lemnio, poeta laŭreato, nuper latinus factus, Venecio, 1543
- De termino vitae liber 1639[3]
- De honesto animi et corporis obtestamento, et quae exercitatio homini libero potissimum conveniat.
- Obiter de frugalitate et victus temperantia, ac rerum rusticarum amoenitate, Antverpeno, 1554
- De vita cum animi et corporis incolumitate recte instituenda, 1581
- De libertate Christiana libri quindecim, 1590, kune kun Joannes Lensaeus
- De naturae aliquot arcanis, sympathiis et antipathiis, insignibusque ... 1622
- De sacra philosophia, sive de iis, quae in libris sacris physice scripta sunt, liber singularis.. edit. sexta ..., 1652
Literaturo
[redakti | redakti fonton]- The Cyclopædia, Or, Universal Dictionary of Arts, Sciences, and ...
- The Manly Masquerade: Masculinity, Paternity, and Castration in the Italian ...
- The Analyst: A Quarterly Journal of Science, Literature, Natural ...
- Biographie médicale, par ordre chronologique
- The Code of Health and Longevity
- A Centre of Wonders: The Body in Early America
- The Literature of Witchcraft
- Masculinity and Emotion in Early Modern English Literature
- The Spenser Encyclopedia
- Summa Gallicana
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]- Rembert Dodoens (1517-1585)
- Konrado Gesnero (1516-1565)
- Andreo Vesalio (1514-1564)
- Pierre Curtius (1491-1567), episkopo de Bruĝo
- Guillaume Lemnius (1530-1568)
- Jason Pratensis (1486-1558)
- Andrea Cesalpino (1519-1603)
- Johann Weyer (1515-1588)
- Bartholomaeus Anglicus (1203-1272)
- Timothy Bright (1551-1615) angla inventisto de la stenografio